Þróunin á undanförnum árum minnir á ástandið eins og það var í kalda stríðinu þótt öll hernaðarumsvif séu nú á lægri nótum.

Augljóst er að sósíalistarnir sem leiða Eflingu stéttarfélag og hófu feril sinn þar með því að reka alla sem kunna til verka við gerð kjarasamninga ætla beita verkfallsvopninu til að brjóta vinstri meirihlutann í borgarstjórn Reykjavíkur á bak aftur.

Hressandi er hve mörgum verður heitt í hamsi í umræðunum í Danmörku þegar þeir gagnrýna SAS fyrir að vega ómaklega að dönskum gildum með auglýsingu sinni.

Málþingið sýndi að líta þarf til miklu fjölbreyttara sviðs en þessa þegar hugað er að viðfangsefnum á vettvangi NATO.

Hagstjórn hefur heppnast frábærlega hér undanfarin ár. Kaupmáttur hefur aukist jafnt og þétt og hagur alls almennings batnað í samræmi við það.

Ástæðulaust er að hafa áhyggjur af stöðu Breta gagnvart ESB í komandi viðræðum um fríverslun. Við Íslendingar vitum af langri reynslu að þeir eru harðir í horn að taka.

Þá er augljóst að sósíalistarnir líta á meirihluta borgarstjórnar sem æskilegan andstæðing sem gefist fyrr en síðar upp fyrir þrýstingnum sem skapast með því að stöðva leikskólastarf, lama grunnskóla, vega að félagslegri aðstoð við eldri borgara og hindra sorphirðu.

Þarna er óbeint vikið að gagnrýni sem birst hefur hér undanfarið á meðferð MDE á landsréttarmálinu svonefnda.

Þeir sem þekkja sögu þessara æfinga segja að engar æfingar sem einstaklingar geta stundað sér til heilsubótar, einir heima hjá sér eða í hóp, séu betur rannsakaðar en qi gong æfingarnar.

Veðrið hefur verið rysjótt í Kaupmannahöfn en síðdegis í dag (19. febrúar gafst tækifæri til að ganga yfir Inderhavnsbroen og taka nokkrar myndir.

Kerfis-sjónarmið í samkeppnismálum geta verið góð og gild en gangi þau gegn raunverulegum hagsmunum neytenda snýst í andhverfu sína að beita þeim.

Við þessi orð umturnaðist ritstjórn Viljans og lagði þau út á þann veg að ráðherrann boðaði sæstreng, tæki hann upp þar sem Sigmundur Davíð skildi við hann.

Á þessum síðum hefur ekki verið rætt um loftslagsmál enda erfitt að henda reiður á öllu því sem lagt er til grundvallar í umræðunum. Hér þó vitnað til greinar Gunnlaugs H. Jónssonar vegna þess að hún er reist á tölum sem liggja fyrir og ekki verða hraktar.

Sumir telji Vestrinu ógnað af „frjálslyndri alþjóðahyggju“ en aðrir segi að það sé einmitt vaxandi andstaða við frjálslyndi og endurkoma þjóðernishyggju sem skapi Vestrinu hættu.

Óskari Jörgen er greinilega alveg sama þótt lög um skjalavörslu séu brotin. Hann fer að fyrirmælum borgarstjóra og formanns borgarráðs sem grípur til ósanninda um að „ekkert nýtt“ sé í skýrslunni.

Sé litið á afstöðu stjórnmálaflokkanna má segja að í því felist gæsla mikilla pólitískra sérhagsmuna að halda fast við ESB-aðildarstefnuna.

Þinghúsið stendur á Helgeandsholmen á milli konungshallarinnar og bygginga stjórnarráðsins sem hýsa forsætisráðuneytið, utanríkisráðuneytið og varnarmálaráðuneytið, andspænis höllinni.

Undirritunin staðfestir að mennta- og menningarmálaráðherra felur fyrir hönd ráðuneytis síns og ríkisstjórnarinnar Snorrastofu daglega umsýslu með verkefninu.

Hildur Guðnadóttir fær Óskarsverðlaunin.

Fólkið tekur sér hættulega sjóferð fyrir hendur á frumstæðum fiskibátum. Mörg dæmi eru um að bátana reki út á Atlantshafs og sjáist aldrei aftur.

Að bera saman auðlindagjöld hér og úthlutun veiðiréttinda og stjórnarhætti í Namibíu leiðir ekki til neinnar skynsamlegrar niðurstöðu.

Ekki er allt svart og hvítt milli Breta og ESB og rangt að draga upp einskonar stríðsmynd af því sem verður við samningaborðið, þar eru gagnkvæmir hagsmunir í húfi.

Trump stendur nú með pálmann í höndunum andspænis höfuðlausum her, hvað sem gerist í kosningunum í nóvember.

Þegar að því var unnið á sínum tíma að hrinda hugmyndinni um tónlistarhús á framkvæmdastig datt örugglega engum í hug að Harpa yrði að féþúfu vegna fasteignaskatta.

Tvær sólarmyndir

Unnið hefur verið að því undanfarna mánuði að hrinda ákvörðun ríkisstjórnarinnar um að styrkja rannsóknir á ritmenningu íslenskra miðalda (RÍM) í framkvæmd.

Þess verður minnst á árið 2022 að 100 ár eru frá því að BBC kom til sögunnar (RÚV er 90 ára í ár). Charles Moore segir að enginn forstjóri geti tryggt að einokun BBC haldi fram yfir 100 ára aldurinn.

Þessi orð lýsa afstöðu margra Breta vel: „Við höfum verið erfiðir leigjendur innan Evrópusambandsins en nú verðum við góðir grannar.“